SINOPSIS BAB
Bab 1 (Cemas)
Menceritakan
empat orang sahabat iaitu Aku, Samad, Rahman dan Awang Muhamad telah
menyedari perubahan sikap Datuk Bahaman sejak pulang dari pulau tawar.
Sikapnya suka memencilkan diri dan sering termenung sendiri. Perubahan ini telah
disedari oleh ‘aku’. Pelbagai andaian telah dibuat oleh mereka berempat
terhadap perubahan sikap Datuk Bahaman dan yang paling memahami perubahan
sikap Datuk Bahaman ialah Rahman kerana pernah bekerja sebagai jurutulis
pelatih kepada Datuk Bahaman.
Pada suatu hari,
Datuk Bahaman telah mengumpulkan orang ramai di masjid. Turut hadir ialah Mat
Lela, Datuk Panglima Raja Awang Ishak, Iman Perang Weh. Datuk Bahaman telah
memberi amanat penting tentang kemaraan British. Datuk Bahaman juga
meminta penduduk bersedia sebelum melawan Inggeris.
Setelah selesai
mereka berkumpul di masjid ‘aku’, Samad, Rahman, dan Awang Muhamad telah
sepakat untuk membuat kubu di pangkal Merbau Berdarah di tebing Lubuk
Sengarat. Semasa mereka sedang membina kubu tiba-tiba Mak Long Esah berlari
dalam ketakutan. Mak Long Esah mengatakan Inggeris akan sampai ke Lubuk Terua
dan meminta supaya disampaikan berita itu kepada Datuk Bahaman yang masih
berada di masjid.
Bab 2 (Lubuk Terua Tergugat)
‘Aku’ menyedari
Inggeris telah menceroboh Semantan dengan melihat mereka membina kubu panjang
ditepi tebing sungai. Datuk Panglima Raja sangat marah dengan tindakan
Inggeris itu. Pak Long Abas meminta izin untuk mengamuk tetapi dihalang oleh
Datuk Bahaman. Datuk Bahaman menyatakan mereka akan melawan Inggeris tetapi
mengikut perancangan. Datuk Bahaman juga memuji tindakan ‘aku’ dan
rakan-rakan membina kubu di tebing Lubuk Sengarat kerana cukup sesuai.
Bab 3 (Mencari Penyelesaian)
|
Dua minggu selepas Inggeris membina rumah pasung, ‘aku’ dan samad
pergi ke kubu mereka di lubuk Sengarat hanya Rahman tidak dapat ikut serta
kerana telah mengikut ayahnya ke Johor.
Pelbagai andaian
dibuat atas pemergian Datuk Bahaman ke Johor. Datuk Bahaman pergi ke Johor
mengikut jalan sungai yang lebih selamat.
Ketiadaan Rahman, ‘aku’ dan rakan-rakan
telah menukarkan cara berkawal. Mereka telah bersetuju untuk meronda secara
bersama-sama untuk mengelakkan daripada ditangkap. Mereka juga meronda ke
Mempatih untuk melihat persiapan disana.
Pada tengah hari,
mereka terserempak dengan beberapa buah perahu Inggeris. Mereka berniat untuk
menyerang perahu Inggeris tersebut tetapi telah membatalkan niat tersebut
kerana memikirkan Datuk Bahaman tiada di Semantan.
Bab 4 (Budi Kepadatan)
Seperti biasa ‘aku’, Samat dan Awang Muhamad meninjau sekitar kampung.
Mereka telah pergi ke mempatih dan melihat pemuda-pemuda Melayu berlatih
membaling bambu runcing dan belajar bersilat dengan Abang Lajis. ‘Aku’ diberitahu oleh dua orang pemuda
Melayu Melayu yang tidak dikenali pergi hilir. Apabila sampai disana, mereka
menyelamatkan Kak Minah iaitu isteri Lajis yang diganggu oleh pemuda yang tidak
dikenali. Mereka sebenarnya ialah pembanci yang diupah oleh Tuan Owen
(Inggeris). Pada masa yang sama, Datuk Bahaman muncul dan meminta tali barut
Inggeris itu pulang kepangkuan Inggeris. Beliau juga mengingatkan kepada pemuda
tersebut bahawa dia masih berkuasa di Semantan.
Bab 5 (Inggeris Mencabar Lagi)
Menceritakan situasi semakin genting apabila orang Inggeris yang
di ketuai oleh Syres sering datang ke Lubuk Terua. Kedatangan Syres telah
mengundang persoalan pada ‘Aku’, Samad, Rahman dan Awang Muhamad. Lajis
menjelaskan Datuk Bahaman telah membuat perancangan untuk membuat bengkel
membuat senapang dan segala bahan telah diatur dengn teliti. Lajis juga telah
ditugaskan sebagai pengintip di Kuala Semantan untuk mengawasi gerak-geri
Inggeris.
Bab 6 (Kedatangan Mat Kilau)
Penduduk Semantan berkumpul di masjid untuk bacaan Yassin dan solat
Mahgrib. Semasa berkumpul mereka telah didatangi oleh Mat Kilau. Mat Kilau
diutuskan oleh ayahandanya untuk menyampaikan hasil mesyuarat antara Clifford
dengan sultan dan orang-orang besar di Pulau Tawar. Datuk Bahaman tidak
dijemput ke mesyuarat itu.
Mat Kilau menyatakan Syres mengadu
kepada sultan yang Datuk Bahaman tidak memberi kerjasama untuk membina rumah
pasung. Selain itu, sultan dipaksa membuat membuat pengisytiharan yang Datuk
Bahaman telah menderhaka. Sultan telah diingat untuk membuat pengisytiharan dan
segala pangkat dan kuasa Datuk Bahaman telah ditarik balik. Keadaan ini telah
membuatkan Datuk Bahaman semakin rasa tercabar.
Bab 7 (Retak Menanti Belah)
Kehilangan Samad, Pak Long Abas dan Pak Uda Ismail sewaktu mengail ikan
di sungai Semantan telah mengundang pelbagai persoalan. Kedatangan Lajis telah
menjawab persoalan akan kehilangan mereka. Rupa-rupanya mereka telah ditangkap
oleh Inggeris kerana tidak mempunyai surat kebenaran untuk membawa rotan. Datuk Bahaman, Datuk Panglima Raja dan Iman
Perang Weh telah mengetuai usaha pembebasan Samad, Pak Long Abas dan Pak Uda
Ismail. Akhirnya mereka Berjaya dibebaskan dan Datuk Bahaman mengerti
tindakannya akan menyebabkan Inggeris memburunya nanti.
Bab 8 (Darah Titik di Semantan)
Persiapan untuk membuat senjata telah dilakukan oleh Datuk Bahaman dan
anak buahnya. Mereka telah menjual rotan manau di Batu Hampar bagi mendapat
sumber kewangan untuk membayar besi laras senapang dan ubat bedil dari saudagar
Singapura.
Telah berlaku kejadian Pak Long Abas dan Ismail telah ditahan oleh
Desborough semasa membawa rotan untuk dijual tanpa surat kebenaran. Desborough
telah menyatakan akan menangkap dan membunuh Datuk Bahaman. Mereka telah di
tembak oleh orang-orang Desborough. Hanya Pak Long Abas berjaya menyelamatkan
diri dan telah melarikan diri ke rumah Datuk Bahaman untuk memberitahu kejadian
tersebut.
Kesan daripada kejadian tersebut Datuk Panglima Raja,Iman Perang Weh dan
penduduk semantan telah menjadi semakin bersemangat untuk menentang Inggeris ke
titisan darah terakhir dan sentiasa menyokong Datuk Bahaman. Datuk Bahaman
telah mengingatkan anak buah bersiap sedia untuk menentang Inggeris apabila
mereka tiba di Lubuk Terua
Bab 9 (Ada Ubi Ada Batas)
Menceritakan kesediaan dan perancangan Datuk Bahaman dan orang-orangnya
untuk menghadapi pihak Inggeris yang akan menyerang Semantan. Datuk Bahaman
telah merentangi sungai Semantan di Lubuk Sengarat dengan seutas rantai besi
sebesar ibu jari bagi menghalang kemaraan Inggeris.
Datuk Bahaman juga telah mengarahkan Tuk Muda Bidin dan Imam Perang Weh
mengumpul kekuatan untuk mengepung balai polis serta mata-mata sikh di rumah
pasung. Perintah Datuk Bahaman lagi agar merampas senjata seperti senapang
kopak, peluru atau ubat bedil yang boleh digunakan untuk menentang mata-mata
Sikh yang lain. Secara tidak langsung Datuk Bahaman telah mengistiharkan perang
terhadap Inggeris.
Lajis datang ke kubu untuk memberitahu bahawa dia mendapat tahu
Desborough dengan lima puluh orang mata-mata Sikh sedang berkayuh di hilir
sungai Semantan. Lajis turut menyatakan dia melihat Desborough turut membawa
mayat Ismail menuju ke kubu untuk menangkap Datuk Bahaman sama ada hidup atau
mati.
Menjelang senja pihak Inggeris telah tiba di hilir lubuk untuk menyerang
Datuk Bahaman. Apabila perahu Desborough dan perahu yang lain tiba di
kawasan rantai Datuk Bahaman telah merentap rantai itu sehingga perahu
Desborough dan perahu lain terbalik. Seterusnya Datuk Bahaman telah menyerang
Desborough dan mengarahkan orang-orangnya untuk menghapuskan semua mata-mata
Sikh sehingga mereka memperolehi kemenangan.
Bab 10 (Inggeris Mesti Dikalahkan)
Malam itu, Datuk Bahaman membuat satu mesyuarat. Beliau mengarahkan Tuk
Muda Bidin dan Imam Perang Weh memimpin enam puluh orang menyerang Bentung
dengan mengepung pusat kawalan lombong Inggeris. Beliau pula akan ke Temerloh
bersama Datuk Panglima Raja dan Mat Lela untuk mengambil mayat Ismail. Mayat
Ismail akan dikebumikan di Semantan.
Selain itu, Datuk Bahaman mahukan
pertolongan Hassan Tahmid untuk menguatkan semangat para pahlawan dan
mengumpulkan derma. Beliau juga menyampaikan pesan kepada Tuk Selampit, batin
orang Asli supaya sama-sama berjuang kerana mereka pandai menyumpit.
Mereka juga bergerak ke hilir
sungai Semantan melalui Batu Hampar dan Pasir Rawa. Datuk Bahaman dan Mat Lela
memimpin pasukannya mengepung rumah pasung dan membunuh mata-mata Sikh yang
berada di situ. Setelah selesai , mereka berehat di tanjung yang memisahkan
sungai Semantan dengan sungai Pahang. Perang akan meletus bila-bila masa sahaja.
Bab 11 (Desborough Datang Lagi)
Tengah hari itu, dua pasukan dibentuk. Satu pasukan diketuai oleh Datuk
Bahaman dan satu lagi pasukan diketuai oleh Datuk Panglima Raja. Setiap pasukan
terdiri daripada 25 orang yang muda dan tahan lasak.
Datuk Panglima Raja mengarahkan
pasukannya meronda di luar kawasan Bandar Kuala Semantan. Apabila tiba di
sebuah bukit mereka terserempak dengan mata-mata Sikh dan berlakulah
pertempuran. Keesokannya, mereka menyambung perjalanan. Datuk Panglima Raja
mengarahkan pasukannya membuat helah untuk membunuh mata-mata Sikh. Mereka
membuat bubur ubi gadung yang beracun. Apabila pasukan mata-mata Sikh seramai
40 orang yang diketuai oleh Desborough tiba di kawasan tersebut dan mereka
makan bubur itu. Mereka mengalami kepanasan dan mabuk. Akhirnya mereka mati
kelemasan apabila mata-mata Sikh terjun ke sungai akibat kepanasan.
Setelah lima hari berada di kuala Semantan mereka bertemu semula dengan
pasukan Datuk Bahaman. Mereka mara ke Lubuk Terua dengan perahu. Di sana,
mereka disambut oleh Imam Perang Weh.
Perjuangan mereka semakin mendapat sambutan. Rahman dan Hassan
mendapatkan nama beratus-ratus pejuang. Tuk Selampit juga datang untuk
menyertai perjuangan mereka menentang Inggeris. Keesokan harinya, mereka pergi
ke kubur arwah Ismail untuk membuat sedikit tahlil.
Bab 12 (Tipu Helah Inggeris)
Tiga minggu selepas perang, Semantan kembali tenang. Mat Lela
menyediakan jadual bertugas bagi mengawal kampung. Imam Perang Weh pula
menyusun jadual latihan menembak manakala Tuk Selampit pula mengarahkan orang
Asli menyiapkan khemah dan kubu di Darat Kelubi.
Keesokannya, semua perajurit Semantan dikumpulkan oleh Datuk Bahaman.
Beliau memerintahkan Datuk Panglima Raja menyertai seratus orang ke Batu
Hampar. Imam Perang Weh dan Tuk Muda Bidin akan mengetuai dua ratus orang
membuat kubu di Pasir Tuk Anjang. Datuk Bahaman, Mat Lela dan Tuk Selampit akan
mengawal Lubuk Senggarat.
Datuk Bahaman juga menyampaikan amanat bahawa pertempuran ini akan lebih
sulit dan besar. Mereka akan menghadapi lima puluh orang mata-mata Sikh yang di
ketuai oleh Desborough manakala satu lagi pasukan terdiri daripada tiga ratus
askar-askar sultan yang diketuai oleh Tengku Ali.Beliau memutuskan sekiranya
askar sultan bersama-sama dengan askar Sikh, mereka akan berundur sahaja.
Mereka tidak ingin berbunuhan dengan askar sultan.
Mereka meneruskan perjalanan ke Batu Hampar. Apabila sampai di sana,
mereka membina kubu. Zahid dan Samad diarahkan mengintip musuh di sebelah
hilir. Zahid berpura-pura memancing untuk memantau pergerakan musuh. Apabila
terlihat tiga buah perahu musuh, mereka segera melaporkan kepada pasukan.
Namun, Datuk Bahaman dan pasukan berada dalam dilemma apabila melihat
askar sultan bercampur dengan mata-mata Sikh. Mereka mengambil keputusan
untuk pulang ke Lubuk Terua. Di situ mereka membina kubu pertahanan.
Menjelang senja,perahu yang dinaiki Desborough tiba di Lubuk Terua.
Perahu itu tidak membawa askar sultan. Datuk Bahaman bertindak menebalikkan
perahu mereka dengan menggunakan rantai besi. Tuk Selampit menyumpit
diselang-seli dengan hujanan buluh bambu. Kejayaan mengiringi mereka.
Selang beberapa hari, Mat Kilau datang dari Pulau Tawar. Beliau
memberitahu Datuk Bahaman bahawa Clifford tidak berpuas hati dan akan
melancarkan serangan besar-besaran.
Bab 13 (Sebuah Perjanjian)
Berita kedatangan musuh ke Semantan menyebabkan keadaan mula kelam
kabut. Datuk Bahaman membuat keputusan untuk pergi ke Batu Hampar bagi
menyiasat dakwaan sama ada Rodger datang bersama dengan sultan. Selepas empat
hari, Datuk Bahaman kembali membawa perkhabaran yang sultan turut serta bersama
Rodger dalam serangan terbaru itu.
Tuk Selampit menawarkan kepakarannya untuk menyumpit Rodger tetapi
ditolak oleh Datuk Bahaman. Beliau risau akan keselamatan sultan ketika Tuk
Selampit menyumpit. Tindakan Datuk Bahaman menyebabkan Tuk Selampit tidak
berpuas hati.
Pada sebelah malam, mereka berpindah ke Darat Pasir Tuk Anjang. Di situ,
mereka akan berkubu untuk pertempuran. Datuk Bahaman menggunakan ilmunya untuk
berjumpa dengan sultan. Beliau menyatakan satu perjanjian telah dibuat. Askar
sultan akan menembak ke udara semasa pertempuran nanti dan pasukan Datuk
Bahaman diminta melarikan diri. Ini untuk mengaburi Rodger.
Bab 14 (Jatuhnya Lubuk Terua)
Hari pertempuran telah tiba. Askar-askar
sultan muka mengambil kedudukan dan menghalakan senapang ke udara. Kedua-kedua
pasukan mula berbalas tembakan ke udara.
Namun, tanpa disangka-sangka Mat Lela telah ditembak oleh askar sultan yang
belot. Begitu juga dengan Awang Muhamad yang ditembak di dada. Keadaan mula
menjadi cemas. Datuk Bahaman dan Datuk Panglima Raja datang memberi bantuan.
Namun Awang Muhamad meninggal dunia.
Datuk Bahaman dan Datuk Panglima Raja telah berselisih faham. Datuk Panglima Raja
yang marah mula bertindak tetapi ditembak. Imam Perang Weh dan Tuk Muda Bidin
mengambil langkah menyerah diri tetapi dibunuh oleh ketua askar sultan.
Menjelang zuhur, perajurit Semantan mula berundur ke Darat Kelubi. Askar-askar
sultan mula bersorak di atas kemenangan mereka.
Pada suatu petang, Mat Kilau datang ke Darat Kelubi menemui Datuk Bahaman.
Beliau membawa satu salinan surat pengampunan beramai-ramai kecuali pengampunan
untuk Datuk Bahaman. Datuk Bahaman meminta Hassan Tahmid menghebahkan orang
ramai supaya pulang ke kampung masing-masing.
Mat Kilau memberitahu satu perancangan besar untuk melawan Inggeris. Namun,
rancangan itu gagal kerana Inggeris berjaya mengesan terlebih dahulu. Akhirnya
Datuk Bahaman mengambil keputusan untuk mudik ke sungai Tembeling dan bersatu
dengan Tuk Gajah serta Mat Kilau.
No comments:
Post a Comment